Baza
Czym jest coaching i jaką może mi dać korzyść?
Zgodnie z definicją podaną na stronie Izby Coachingu: „Coaching to metoda wspierania rozwoju, realizowana w formie cyklu spotkań pomiędzy coachem a klientem, podczas których coach, poprzez aktywne słuchanie, zadawanie pytań oraz stosowanie innych specyficznych narzędzi i zadań rozwojowych, towarzyszy klientowi w wyznaczaniu ważnych dla niego celów, odnajdywaniu wewnętrznych zasobów potrzebnych do ich realizacji oraz ustalaniu i wdrażaniu planów działań. Coach wspiera klienta w odkrywaniu i efektywnym wykorzystaniu osobistego potencjału celem podnoszenia jakości życia.
„Coaching może mieć formę pracy indywidualnej, z grupą lub zespołem.”
Proces dotyczy życia klienta, dlatego to on zdecyduje zarówno jakie są cele jak i które metody są dla niego dobre, odpowie na pytania zgodnie ze sobą. Coach ma pomóc klientowi zobaczyć, „prześwietlić temat” z takich perspektyw, które osobie będącej „w środku wydarzeń” umykają, stworzy ramę, w której można bezpiecznie zbadać różne aspekty tematu.
Coach zobowiązany jest do dyskrecji zawodowej. Prowadząc sesje coachingową nie udziela rad i nie poucza, nie prowadzi psychoterapii, nie szkoli i nie przemawia motywacyjnie. Oczywiście coach może doradzać, przemawiać i robić wiele różnych rzeczy – tylko wtedy nie będzie to coaching, a doradztwo, szkolenia, mentoring czy przemówienia motywacyjne 😉 i warto mieć świadomość tych rozróżnień decydując się na coaching.
To metoda pomocna przy poznawaniu siebie, samorozwoju jak i przy kompleksowym planowaniu działań dla osób, które mają swoje doświadczenia, przemyślenia, wiedzę, punkt widzenia. Szczególnie możesz ją docenić, jeśli chcesz wzrastać, a nie chcesz pobierać wiedzy w sposób klasyczny czyli poprzez realizowanie zdefiniowanej z góry podstawy programowej – jeśli po partnersku chcesz kształtować relację i obszar działania.
Coaching pomaga lepiej siebie zrozumieć, podjąć dobre decyzje w momentach zwrotnych a także stale się rozwijać. Daje wskazówkę jak zebrać zasoby i określić działania, gdy potrzebujesz zmiany. Dzięki coachingowi szybciej i skuteczniej osiągniesz swoje cele i rozwiniesz się w kierunku, który wybierzesz.
Typy Coachingu:
- indywidualny – wspieram klienta w czasie spotkań jeden na jeden. Tematy, które można w takim procesie rozwijać to coaching umiejętności (np. dotyczący sprzedaży czy promocji), coaching przywódczy (dotyczący rozwijania umiejętności przywódczych), coaching biznesowy (skierowany na wszelkie aspekty kariery zawodowej) coaching prywatny/ życiowy – przeznaczony na rozwój w obszarze prywatnym – szczęśliwego życia, wychowania dzieci, balansu między pracą zawodową a życiem prywatnym, rozwijania relacji itp.
- grupowy, podczas którego spotykam się grupą ludzi, z których każdy ma swój własny proces coachingowy, a całość prowadzę w formie różnych interaktywnych metod warsztatowych.
zespołu, kiedy to zespół ma wspólny cel, nad którym chce pracować a interaktywne metody adresowane są do wspólnej pracy nad jego realizacją.
Czym jest NVC czyli Porozumienie bez Przemocy?
NVC Non Violent Communication czyli PbB (Porozumienie bez przemocy) jest nam potrzebne bardziej niż kiedykolwiek wcześniej. Poziom problemów przed którymi stoimy, jest tak wysoki, że aby je rozwiązać potrzebny jest udział skłóconych ze sobą stron.
Język bez przemocy pomaga budować porozumienie z innymi ludźmi w sposób dojrzały, szczery, pozbawiony manipulacji i jednocześnie zdecydowany i pełen siły.
Twórcą i propagatorem metody jest nieżyjący Marshall Rosenberg, kontynuatorzy znajdują coraz więcej dowodów na jej skuteczność nie tylko obserwując poprawiające się relacje międzyludzkie, ale też szukając uzasadnień w badaniach funkcjonowania mózgu człowieka.
Wszelkie nasze działania są próbą realizacji potrzeb. Potrzeby są uniwersalne dla wszystkich ludzi. I tu pojawia się ważne rozróżnienie – potrzeba nie jest strategią. Potrzeba zabawy może wyrazić się na różne sposoby, niektórzy wybiorą strategię „pójście do klubu”, inni „gra w koszykówkę”, a inni „zakupy w galerii”. Nie ma czegoś takiego jak „potrzeba kupienia czegoś w galerii”.
Kiedy potrzeby są zrealizowane lub niezrealizowane pojawiają się emocje, które nie są „dobre – niedobre”, bo każda potrzeba jest „dobra”. Może wydać się to początkowo dziwne, bo na przykład złość albo lęk – czy są dobrymi emocjami? Emocje mówią o tym, czy potrzeba jest zrealizowana, czy nie – i dlatego niektóre z nich są przyjemne, a inne są trudne. Takie właśnie rozróżnienie może pomóc w zrozumieniu siebie i innych. Zawsze są dobra bo pomagają nam zrozumieć siebie i są drogowskazami w działaniach.
Ważnym słowem dla tej metody jest empatia, która nie jest litością, tłumaczeniem „jak działa świat” czy dawaniem dobrych rad, nie jest też rozwiązywaniem cudzych problemów. Empatia jest pełnym szacunku towarzyszeniem i uznaniem przeżyć drugiego człowieka. Pomocne jest słuchanie całym sobą, pauza, odzwierciedlanie tego, co się usłyszało.
Innym ważnym pojęciem jest postrzeganie bez ocen, bez etykietowania, co oznacza, że nazywamy fakty, jakby je zarejestrowała kamera. Przykład? Kamera „nie zauważy”, że ktoś „zawsze wykazuje się złą wolą”, ale może „zarejestrować”, że na spotkanie uczestnik przyszedł spóźniony.
Porozumienie bez przemocy oferuje konkretne rozwiązania, które pomagają budować relacje i rozwiązywać konflikty, dając szansę na wzbogacenie życia swojego i innych ludzi.
Co to jest inteligencja emocjonalna?
Intuicyjnie pewnie wielu z nas wie, co to jest inteligencja emocjonalna. Może nawet teraz ktoś inteligentny emocjonalnie przychodzi Ci do głowy?
Jeśli masz już na myśli konkretną osobę to być może charakteryzuje się ona tym, że osiąga to, co zamierzyła, radzi sobie w kontaktach z ludźmi, potrafi rozwiązywać konflikty i ogólnie uważana jest za „pozytywną”.
Co konkretnie kryje się za pojęciem inteligencja emocjonalna?
Cytując Daniela Golemana, autora książki „Inteligencja emocjonalna” składają się na nią 4 składniki, dotyczące samego siebie i otoczenia, czyli: samoświadomość, samoregulacja, świadomość społeczna i zarządzanie relacjami.
Samoświadomość czyli znam siebie. Nie chodzi o „dane osobowe”, ale o znajomość swoich głębszych motywów, pasji, lęków, adekwatną samoocenę, i znajomość stylu, w jakim reaguję w różnych sytuacjach.
Samoregulacja czyli to, jak wpływam na siebie. Np. przykład – co robię, by zminimalizować stres, jak podnoszę się po porażce, jak się motywuję do osiągania odległego celu i na ile umiem odraczać przyjemności.
Świadomość społeczna czyli empatia tj. zrozumienie tego, że inni ludzie przeżywają emocje, które prawdopodobnie są odmienne niż nasze, umiejętność „wejścia w buty” drugiego człowieka, otwartość na drugą osobę i ciekawość tej różnorodności. Jest to także znajomość pewnych zależności w grupach i (niekiedy ukrytych) mechanizmów, którymi grupy się kierują.
Zarządzanie relacjami czyli nic innego jak umiejętność wywierania wpływu, inspirowania do działania, wspieranie i poszukiwanie wsparcia, rozwiązywanie konfliktów, tworzenie więzi i umiejętność pracy zespołowej.
Insights Discovery – co to jest i jak mogę z niego skorzystać?
Jest to model opisujący styl funkcjonowania. Jeden w bardzo wielu, a cenię go za jego wygodę i wszechstronność. Na początku drogi rozwojowej warto poznać się ze samym sobą nieco lepiej. Jak funkcjonuję w różnych sytuacjach, jakie kryteria są dla mnie istotne i jak przetwarzam informacje? Model ten opiera się na typologii osobowości, która opracował K.G. Jung podkreślając jej trzy wymiary stanowiące kontinuum i nasze na nich miejsce. Czyli jak przetwarzamy informacje i jak spontanicznie reagujemy biorąc pod uwagę wymiar: ekstrawersja – introwersja, myślenie – uczucia oraz doznania – intuicja.
Samoświadomość, którą daje wykonanie testu i otrzymanie raportu to pierwszy krok – kolejne można dowolnie kształtować w zależności od sytuacji. Opierając się na tej bazie można rozwijać swoją efektywność w komunikacji, zarządzaniu ludźmi, nauczaniu, sprzedaży, zarządzaniu czasem itp.